به گزارش پایگاه خبری فناوری اطلاعات و ارتباطات به نقل از زومیت، می ۹ لایت را می‌توان ارزان‌ترین عضو خانواده‌ی می ۹ دانست؛ اما برخلاف برچسب قیمتی مقرون‌به‌صرفه، این گوشی هوشمند تجربه‌ای فراتر از محصول اقتصادی با کیفیت نازل را برای کاربر به‌ارمغان می‌آورد. از بدنه‌ی شیشه‌ای گرفته تا دوربین سه‌گانه و پردازنده‌ی توانمند، همگی نوید محصولی خوش‌ساخت و البته مقرون‌به‌صرفه را می‌دهند.
طراحی
در طراحی می ۹ لایت از همان فرمولی استفاده شده است که در سال‌های اخیر، تمامی شرکت‌های تولیدکننده بدان پایبند بوده‌اند؛ یعنی فریمی آلومینیومی که قطعات گوشی را در دل خول دارد و پنل‌هایی شیشه‌ای که از دو سمت این فریم را محدود کرده‌اند و البته نمایشگری که با ترفندهای مختلف از ایجاد بریدگی گرفته تا به‌کارگیری مکانیزم کشویی و دوربین سلفی پریسکوپی، حاشیه‌های قطور گذشته را ندارد. تکرار دوباره و دوباره‌ی یک زبان طراحی با ایجاد تغییرات بسیار جزئی در آن، راهکار بسیاری از شرکت‌ها به‌حساب می‌آید و شیائومی نیز به بهترین صورت انجامش می‌دهد؛ می ۹ اکسپلورر، می ۹ اس ای، می ۹ پرو، می ۹ تی و می ۹ لایت، همگی مشتقاتی از می ۹ و با ظاهری مشابه با این محصول پرچم‌دار هستند.
شباهت‌های می ۹ لایت و می ۹ فقط به ظاهر آن‌ها ختم نمی‌شود و ابعاد فیزیکی آن‌ها نیز اختلاف بسیار اندکی دارد. می ۹ لایت درمقایسه‌با برادر پرچم‌دارش، ۰/۷ میلی‌متر کوتاه‌تر و ۰/۲ میلی‌متر کم‌عرض‌تر و ۰/۹ میلی‌متر قطورتر است. افزایش ضخامت گوشی درمقایسه‌با می ۹ به استفاده از باتری بسیار حجیم‌تر بازمی‌گردد؛ موضوعی که حدود ۶ گرم نیز به وزن دستگاه (۱۷۹ دربرابر ۱۷۳ گرم) می‌افزاید.
استفاده از گوریلا گلس ۵ در دو سوی گوشی و آلومینیوم در فرایند تولید درکنار انحنای پنل پشتی، از می ۹ لایت دستگاهی بسیار باکیفیت ساخته است؛ دستگاهی که به‌خوبی در دست جای می‌گیرد و حس بسیار خوبی نیز به کاربر انتقال می‌دهد. پنل پشتی گوشی از دوربین سه‌گانه‌ای با چینش عمودی میزبانی می‌کند که اندکی برآمدگی دارد؛ البته نه به‌اندازه‌ای که استفاده از گوشی روی سطوحی نظیر میز را به تجربه‌ای آزاردهنده بدل سازد.
می ۹ لایت در سه رنگ سفید صدفی و آبی شفقی و خاکستری عرضه می‌شود که رنگ دو مدل نخست گرادیانی و الگودار و رنگ مدل سوم ساده است. می ۹ لایت خاکستری که برای بررسی دراختیار ما قرار دارد، به‌دلیل رنگ براق، استعداد بسیار زیادی در جذب لک و اثرانگشت دارد؛ اما فریم خاکستری دستگاه به‌لطف پوشش ماتش این‌گونه نیست.
لبه‌ی پایین می ۹ لایت دریچه‌ی اسپیکر و میکروفون و پورت USB 2.0 Type-C را درون خود دارد؛ درحالی‌که کلیدهای پاور و کنترل حجم صدا در لبه‌ی سمت راست، درگاه سیم‌کارت در لبه‌ی سمت چپ و جک ۳/۵ میلی‌متری هدفون به‌همراه ماژول اینفرارد در لبه‌ی بالایی گوشی دیده می‌شود. توجه کنید ما برای دسترسی به کلیدهای سخت‌افزاری گوشی مشکلی نداشتیم.
طراحان شیائومی محل حسگر اثرانگشت را از پنل پشتی در نسل گذشته به زیر نمایشگر انتقال داده‌اند. حسگر اپتیکال می ۹ لایت در زیر نیمه‌ی پایینی نمایشگر جای دارد و با بلندکردن گوشی یا لمس نمایشگر، به‌نمایش درمی‌آید. کارکرد حسگر در اغلب مواقع مناسب و صحیح و سریع است؛ اما در مواردی همچون خیس‌بودن انگشت، مانند سایر حسگرهای اپتیکال دچار اختلال می‌شود.
نمایشگر
۶/۳۹ اینچ ابعادی است که بارها‌و‌بارها در مشخصات فنی نمایشگرهای گوشی‌های میان‌رده و پرچم‌دار شیائومی دیده‌ایم. می ۹ لایت نیز این قضیه مستثنی نیست و به پنلی AMOLED با قطر ۶/۳۹ اینچ مجهز شده است. رزولوشن نیز طبق انتظار ۲۳۴۰ در ۱۰۸۰ پیکسل یا FHD+ است که در تمامی میان‌رده‌ها و گوشی‌های گران‌تر شیائومی نیز مشاهده کرده‌ایم. تراکم ۴۰۳ پیکسل در هر اینچ نمایشگر این گوشی را برای استفاده‌ی عادی کاملا مناسب می‌دانیم و مشکلی ازنظر دندانه‌دار نمایش داده‌شدن محتوا مشاهده نکردیم.
استفاده از DC Dimming در حال افزایش است و تولیدکنندگانی همچون شیائومی و هواوی و وان‌پلاس اخیرا با به‌روزرسانی‌هایی این تکنیک را برای نوردهی نمایشگر افزوده‌اند. PWM یا Pulse Width Modulation که هنوزهم در بین نمایشگرهای OLED رایج است، به‌دلیل افزایش فرکانس در روشنایی‌های کم باعث سردرد و ناراحتی‌هایی در برخی کاربران می‌شود؛ از‌این‌رو، شرکت‌های سازنده با وجود اندکی کاهش طراوت رنگ در روشنایی‌های کم مشکلات روش پیشین را ندارد. ناگفته نماند می ۹ لایت به قابلیت Anti-Flicker برای استفاده از DC Dimming مجهز شده است.
