آی‌سی‌تی نیوز – گروه مطالعات اقتصادی پژوهشگاه فضای مجازی «ترجمه و تخلیص آئین‌نامه پیشنهادی نظارت پارلمان و شورای اروپا بر رمزدارایی‌ها» را منتشر کرد. رمزارز به دسته‌ای از پول و ارزهای دیجیتال یا مجازی گفته می‌شود که در آنها از رمزنگاری (کریپتوگرافی) برای تراکنش‌های مالی استفاده شده‌است؛ به طوری که رمزگشایی آنها بسیار دشوار و […]
آی‌سی‌تی نیوز – گروه مطالعات اقتصادی پژوهشگاه فضای مجازی «ترجمه و تخلیص آئین‌نامه پیشنهادی نظارت پارلمان و شورای اروپا بر رمزدارایی‌ها» را منتشر کرد.
رمزارز به دسته‌ای از پول و ارزهای دیجیتال یا مجازی گفته می‌شود که در آنها از رمزنگاری (کریپتوگرافی) برای تراکنش‌های مالی استفاده شده‌است؛ به طوری که رمزگشایی آنها بسیار دشوار و بعضا غیرممکن است. این نوع ارزها عموما توسط مرکز خاصی کنترل نمی‌شوند، سریع و مقرون به صرفه‌اند و محدودیت جغرافیایی را از میان برداشته‌اند؛ و از همه مهم‌تر با دغدغه‌ی حفظ حریم خصوصی ایجاد شده‌اند. رمزدارایی (دارایی رمزنگاری شده) به مجموعه‌ای از تمام مفاهیم رمزارزها، کالاهای خام رمزنگاری شده و توکن‌ها گفته می‌شود و یکی از کاربردهای اصلی فناوری بلاکچین در حوزه مالی است.
در این آئین‌نامه رمزدارایی‌ها به سه دسته تفکیک شده‌اند تا تحت الزامات خاص‌تری قرار بگیرند:
۱) دسته اول نوعی رمزدارایی است که هدفش ارائه دسترسی به کالا یا خدمات موجود در فناوری دفتر کل توزیع شده است و تنها از سوی صادرکننده آن توکن (توکن‌های کاربردی ) پذیرفته می‌شود. این توکن‌های کاربردی هیچ هدف غیرمالی در رابطه با خدمات دیجیتال و پلتفرم دیجیتال ندارند.
۲) دسته‌ی دوم رمزدارایی‌ها، توکن‌های دارایی هستند. هدف این توکن‌ها این است که با پشتوانه ارزهای قانونی، کالاها و یا رمزدارایی‌ها، ارزش ثابتی را حفظ کنند. این توکن‌ها به عنوان وسیله‌ی پرداخت برای خرید کالاها و خدمات و به عنوان ذخیره‌ی ارزش استفاده می‌شوند.
۳) دسته‌ی سوم رمزدارایی‌ها، رمزدارایی‌هایی هستند که با پشتوانه‌ی ارز فیات ، به عنوان وسیله‌ی پرداخت استفاده می‌شوند. کارکرد این نوع رمزدارایی‌ها شبیه به کارکرد پول الکترونیکی است. آنها مانند پول الکترونیکی، جایگزین الکترونیک سکه و اسکناس هستند و به عنوان وسیله پرداخت استفاده می‌شوند، از این رو به عنوان توکن پول الکترونیکی تعریف می‌شوند. از آنجا که توکن‌های پول الکترونیکی رمزدارایی هستند و می‌توانند از نظر حمایت از مصرف‌کننده و تمامیت بازار رمزدارایی‌ها چالشهای تازه‌ای را به وجود آورند، باید تحت قوانینی باشند که در این آئین‌نامه برای حل این چالش‌ها وضع شده‌اند. علی رغم شباهت‌های بین پول الکترونیکی و رمزدارایی‌هایی که با واحدهای پول فیات پشتیبانی می‌شوند، آنها تفاوت‌های مهمی نیز دارند. دارندگان پول الکترونیکی همیشه می‌توانند از موسسه پول الکترونیکی حقوق خود را مطالبه کنند و این حق را دارند هر لحظه که بخواهند پول الکترونیکی خود را در ازای پول فیات قانونی، با ارزش اسمی آن ارز، پس بگیرند. در مقابل، برخی از رمزدارایی‌ها که با ارز فیات پشتیبانی می‌شوند، به دارندگان خود چنین حقی در مورد صادرکنندگان این دارایی‌ها نمی‌دهندو خارج از محدوده‌ی دستورالعمل ۲۰۰۹/۱۱۰ / EC قرار می‌گیرند. (لینک دریافت کتاب)
