آی‌سی‌تی نیوز – برخی از ایرانی‌ها تصور می‌کنند که قوانین نظارت بر فضای مجازی در ایران سختگیرانه‌ است و حتی آمریکا را دارای اینترنت آزاد می‌دانند. در ایران، حتی مشخص نیست، چه شخصی با چه سنی و با چه جنیستی، از اینترنت استفاده می‌کند، در کشورهای پیشرفته هم اینطور است؟ به گزارش فارس، برخی از […]

آی‌سی‌تی نیوز – برخی از ایرانی‌ها تصور می‌کنند که قوانین نظارت بر فضای مجازی در ایران سختگیرانه‌ است و حتی آمریکا را دارای اینترنت آزاد می‌دانند. در ایران، حتی مشخص نیست، چه شخصی با چه سنی و با چه جنیستی، از اینترنت استفاده می‌کند، در کشورهای پیشرفته هم اینطور است؟

به گزارش فارس، برخی از شهروندان ایرانی تصور می کنند که قوانین نظارت بر فضای مجازی در ایران سختگیرانه تر از کشورهای پیشرفته است و حتی آمریکا را دارای اینترنت آزاد می دانند. اغلب رسانه های خارجی هم چنین نمایشی را از ایران ارائه می دهند که در جهت دهی فکری به کاربران و القای مفاهیم بی تاثیر نیست.

در حال حاضر در ایران، حتی مشخص نیست، چه شخصی با چه سنی و با چه جنیستی، از اینترنت استفاده می‌کند، اما آیا در کشورهای پیشرفته هم این گونه است؟ آیا آمریکا دارای آزاد ترین اینترنت است؟

در این باره با سلمان کونانی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی صحبت کردیم. او گفت که براساس قوانین آمریکا، نحوه حضور در اینترنت حتی ملاک تشخیص سرپرست فاقد صلاحیت است.

وی توضیح داد: ایالات متحده و کره جنوبی کشورهایی هستند که شهروندان آن‌ها برای استفاده از فضای مجازی نیاز به کد ملی دیجیتال دارند.

وی ادامه داد: این کد، در واقع مجوزی است که شهروندان فقط با استفاده از آن می‌توانند وارد این فضا شوند و البته ابزاری است که دولت به وسیله آن، امکان نظارت بر تمامی فعالیت‌های سایبری کاربر را دارد. رمز نگاری و تحلیل محتوای آنلاین از دیگر ابزار اعمال حاکمیت بر فضای مجازی هستند.

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی افزود: بسیاری از کاربران آمریکایی پیش از استفاده از فضای وب باید چهره نگاری شوند و این امر به خصوص در مورد کودکان و نوجوانان با جدیت بیشتری دنبال می‌شود.

کونانی توضیح داد: ایالات متحده هم رمز نگاری و تحلیل محتوای آنلاین به عنوان ابزاری برای اعمال حاکمیت بر فضای مجازی استفاده می‌کند. آنها از همین روش برای تشخیص سرپرستان فاقد صلاحیت هم استفاده می کنند. برای احراز این موضوع که آیا سرپرست کودک دارا یا فاقد صلاحیت نگهداری از کودک است، ابتدا سیستم های هوشمند، گزارش تخلف را به شورایاری ایالت ارسال می‌کنند، در شورایاری ایالت پس از بررسی گزارش تخلف، در صورت احراز تخلف فرآیند سلب حضانت دنبال خواهد شد.