نمونۀ عملی دیپلماسی دیجیتالی: از گروگان‌گیری تا رهایی دختر مدیر هوآوی
نمونۀ عملی دیپلماسی دیجیتالی: از گروگان‌گیری تا رهایی دختر مدیر هوآوی

آی‌سی‌تی نیوز – عباس پورخصالیان – دیپلماسی، به زبان ساده: استفاده از ارتباطات گفتاری و نوشتاری متعارف به منظور رسیدن به اهداف سیاسی و اقتصادی است و دیپلماسی دیجیتالی، نوع تکامل یافتۀ دیپلماسی عمومی از طریق استفادۀ بجا از ابزارهای فضای سایبری و صنعت و بازار دیجیتالی برای رسیدن به اهداف سیاستمداران. به عبارت دیگر: فرق […]

آی‌سی‌تی نیوز – عباس پورخصالیان – دیپلماسی، به زبان ساده: استفاده از ارتباطات گفتاری و نوشتاری متعارف به منظور رسیدن به اهداف سیاسی و اقتصادی است و دیپلماسی دیجیتالی، نوع تکامل یافتۀ دیپلماسی عمومی از طریق استفادۀ بجا از ابزارهای فضای سایبری و صنعت و بازار دیجیتالی برای رسیدن به اهداف سیاستمداران.

به عبارت دیگر: فرق آن دو (دیپلماسی دیجیتالی و دیپلماسی عمومی) مثل تفاوت میان وسیله و هدف است. شوربختی اهالی جامعۀ اطلاعات هنگامی رُخ می نماید که انسان ها و بخصوص آدم های کلیدی بازار و صنعت فناوری اطلاعات در نظر دیپلمات های جامعۀ اطلاعات پسامدرن و پسالیبرال، “ابزار” می شوند و با آنها “ابزرای” رفتار می شود. گویاترین نمونۀ این گونه رفتارها، رواج اصطلاحات و عباراتی است مثلِ: مغزافزار و Digital Humans!

گروگان گیری ضربدری
خبر، کوتاه است، اما روایتی جامع و کلان از یک حقیقت جهانی و تلخ در بر دارد: “مِینگ وانگ ژو”، دختر مدیر هوآوی و مدیر مالی آن شرکت، سه سال پیش در کانادا به درخواست یک دادگاه نیویورکی، گرفتار و زندانی شد، آنهم به بهانۀ نقض تحریم‌های ایالات متحدۀ آمریکا علیه ایران توسط شرکت هوآوی.
کشیدن پای ایران به این گروگان گیری نیابتی، صرفاً بهانه بود؛ زیرا در واقع، هدف کوتاه مدت آمریکا، اعلام جهانی ادامۀ جنگ تجاری اش علیه چین است با همدستی شریک تجاری اش کانادا، به منظور مهار کردن شرکت هوآوی و محروم کردن دیگر اژدهایان و غول های چینیِ عرصۀ فرافن از صادرات و فروش تجهیزات نسل پنجم ارتباطات رادیوییِ این شرکت به اُپراتورها و کاربران کره ای و ژاپنی و اروپایی و آمریکایی ۵G و خلاصه تصرف و اشغال همۀ بازارهای تحت کنترل آمریکا.

چشم در برابر چشم
دولت چین نیز دست روی دست نگذاشت و قانون قدیمی مقابله به مثل را اجرا کرد: دولت چین در مقابل اقدام کانادا، دو شهروند کانادایی را به جرم جاسوسی دستگیر کرد و به زندان انداخت و یک شهروند کانادایی دیگر را به جرم حمل مواد مخدر به اعدام محکوم نمود.
سپس شبکه های اجتماعی وارد معرکه شدند و دولت کانادا را مجبور به سازش با چین و مصالحه با دولت بایدن کردند. در نتیجه، رئیس جمهور کانادا از همتای آمریکایی خود درخواست کرد تا برای آزاد کردن شهروندان کانادایی از زندان های چین، به دولت چین فشار وارد کند، اما دولت بایدن اقدامی نکرد.
تا این که بالاخره دیپلماسی فشار جواب داد و روز شنبه سوم مهرماه ۱۴۰۰، با موافقت دادگاه نیویورکیِ پیگیرِ محاکمۀ “مانگ وانگ ژو”، وی آزاد شد و همزمان، گروگان های کانادایی نیز از بند چینی ها رهایی یافتند.

برتری چین در حوزۀ فناوری ارتباطات ۵G ، دلیل خصومت عمو سام
اگرچه دادگاه نیویورکیِ پیگیرِ محاکمۀ “مانگ وانگ ژو”، دست بردار نیست و می خواهد، نقض تحریم ها علیه ایران از سوی مگاکورن های چینی بازار و صنعت فناوری اطلاعات مثل هوآوی و ZTE را دست آویزی برای محاکمه و جریمۀ چینی ها قرار دهد و تا جایی که می تواند به نوبۀ خود، غول های چینی را اندکی قلقلک دهد و تضعیف کند، اما به نظر می رسد که دیگر، کار از کار گذشته باشد، زیرا که برتری فنی چینی ها نسبت به آمریکایی ها و ژاپنی ها و کره ای ها و دیگران، در حوزۀ فناوری ارتباطات ۵G محرز است.
در واقع دولت چین حدود یک دهه است که با حضور هولین ژائو در مقام دبیر کلی اتحادیۀ بین المللی مخابرات (ITU)، به نفع شرکت های چینی کار کرده و شرکت های چینی را توانمند ساخته، تا بیش و پیش از سایر اعضای کشوری و شرکتیِ عضوITU ، روی استانداردهای فناوری ۵G در گروه های مطالعاتیITU کار کنند و استانداردهای ۵G مورد نظر خود را رسماً به قبول و پذیرش سایر اعضا برسانند و سپس این استانداردها را در کسوت «توصیه نامه های بین المللی ITU» به جهانیان معرفی کنند.
در میان شرکت های چینی، بیش از همه، هوآوی، پیشتاز عرصۀ جهانی استانداردسازی ۵G بوده، هست و تا سال های آتی خواهد بود. در نتیجۀ این پیشتازی، امروزه هوآوی دارای بیشترین اختراع ثبت شدۀ ۵G (یا به قول مفسران انگلیسی زبان: the lion’s share of 5G patents ) در جهان است. این شرکت با سرمایه گذاری ۶ میلیون دلاری خود روی نوآوری های نرم افزاری و سخت افزاری ۵G و ثبت اختراعات اَش، بزرگ ترین و قوی ترین شرکت دارندۀ بیشترین حق انحصاری بهره برداری جهانی از ۵G است و اکنون دو-سه سال است که بازاری جهانی در اختیار دارد به ارزش حدوداً ۱٫۴ میلیارد دلار، تنها از ناحیۀ فروش حق امتیاز استفاده از اختراعات ۵G به سازندگان تجهیزات یا به فراهم آوران شبکه سازی ۵G . در این مورد رجوع شود به نشانی زیر:
(www.aljazeera.com/economy/2020/6/9/huaweis-trump-card-firm-owns-most-5g-patents-despite-us-ban).
در اثر پیشتازی مذکور، در اواخر سال ۱۳۹۸ (۲۰۱۹) غول های سه گانۀ چینی، به نام های چاینا تله کام، موبایل چاینا و چاینا یونیون، در چند شهر بزرگ چین مثل پکن، شانگهای، و شهرهای دیگر، موفق به راه اندازی تجاری از خدمات پیشرفتۀ ۵G شدند؛ در حالی که شرکت های مخابراتی کرۀ جنوبی تنها شرکت های غیر چینی در جهان بودند که توانستند در سراسر کشور موفق شدند، خدمات ۵G موبایل را در سال ۲۰۱۹ به بهره برداری عمومی برسانند. در این مورد نیز رجوع شود به این نشانی: (fortune.com/2019/10/31/china-5g-rollout-spectrum).

ترس آمریکایی ها: از دست دادن مدیریت نهایی بر “The Internet”
همۀ سرمایۀ فنی و سیاسی آمریکایی ها در جهان شبکه ای شدۀ کنونی، The Internet و نهادهای مقرراتگذاری اینترنت مثلِ: ISoc، ICAAN، IANA، IETF و …است. حفظ مدیریت نهایی اینترنت در آمریکا و حکمرانی نهادهای آمریکایی بر آن در جهان، راهبرد بسیار بلندمدت پنتاگون و وزارت بازرگانی آمریکا است و می کوشد این سرمایۀ فنی و سیاسی بزرگ را ار کف ندهد.
لذا به نظر می رسد که دیگر دلیل اقدام دادگاه نیویورکی مذکور برای متهم کردن هوآوی به نقض تحریم ها علیه ایران، طرح “New IP” از سوی غول های چینی بوده است.

طرح “New IP”
در سپتامبر ۲۰۱۹ ، گروهی از غول های مخابراتی چینی به رهبری هوآوی، شاملِ چاینا موبایل، چاینا یونیون و وزارت صنعت و فناوری اطلاعات چین، طرح نسل جدیدی از اینترنت جهانی را پیش کشیده و آن را در مجامع مخابراتی جهان پیشنهاد کردند، به نامِ “New IP” یا پروتکل جدید اینترنت با ویژگی “از بالا به پایین” بودن ساختار پروتکل های “New IP” . این “آی.پی جدید” بنا است پشتیبانی بهتری از جهان فیزیکی و دیجیتالیِ “کاملاً متصل” و “شبکه ای شده” به عمل آورد و به نیازمندی های کنونی و آتی کاربران فضای سایبری جهان به واسطۀ استفاده از واقعیت مجازی، سواری های خودران، اینترنت چیزها (و مشتقات آن مثل اینترنت اشیا، اینترنت انسان ها، اینترنت مغزها، اینترنت رفتارها و …) به علاوۀ دیگر فناوری های برآینده پاسخی بهتر دهد.
به روایت گزارش مرکز ملی فضای مجازی (تحت عنوان “ظهور دیپلماسی سایبری در فضای مجازی پسا لیبرال”) این گروه همچنین استدلال می کند که اینترنت در شکل فعلی خود “مشکلات فراوانی از نظر امنیتی، قابلیت اطمینان و پیکربندی دارد” . فراتر از این ملاحظات فنی، برخی این پیشنهاد چین را به عنوان فصلی دیگر از یک حرکت سیاسی گسترده تر می خوانند که چین و برخی دیگر از کشورها مدتی است آن را دنبال می کنند.
هنوز ماجرای دیپلماسی دیجیتالی چینی ها و آمریکایی ها به پایان نرسیده و داستانی ادامه دار است.(منبع:عصرارتباط)