آی‌سی‌تی نیوز – آموزش یکی از عرصه‌هایی بود که از شیوع ویروس کرونا در امان نماند و از همان روزهای ابتدایی آغاز این بیماری در اواخر سال ۹۸ مدارس تعطیل شد امّا آموزش در قالب فضای مجازی ادامه یافت که تا پیش از این هیچ سابقه‌ای نداشت. به گزارش ایسنا این نوع آموزش در فضای […]
آی‌سی‌تی نیوز – آموزش یکی از عرصه‌هایی بود که از شیوع ویروس کرونا در امان نماند و از همان روزهای ابتدایی آغاز این بیماری در اواخر سال ۹۸ مدارس تعطیل شد امّا آموزش در قالب فضای مجازی ادامه یافت که تا پیش از این هیچ سابقه‌ای نداشت.
به گزارش ایسنا این نوع آموزش در فضای مجازی سال تحصیلی ۹۹ هم انجام شد و در این مدت والدین و دانش آموزان، فعالین در عرصه آموزش و بسیاری از مسئولین متوجه اهمیت آموزش حضوری بر بازدهی و کیفیت آموزش و کاستی‌های فضای مجازی شدند و بارها تکرار شد که در بهترین حالت هم آموزش مجازی نیمی از کیفیت آموزشی را عملی می‌کند. از مردادماه ۱۴۰۰با توجه به آغاز واکسیناسیون معلمان زمزمه‌های بازگشایی مدارس به گوش می‌رسید که در این خصوص امیری آموزگار پایه پنجم ابتدایی در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه آستانه تحمل دانش آموزان ابتدایی ۱۵ دقیقه است، می‌گوید: آموزش حضوری را ترجیح می‌دهم چرا که وقتی معلم و دانش آموز در فضای کلاس قرار می‌گیرند معلم می‌تواند در ۱۵ دقیقه آستانه تحمل دانش آموز تدریس اش را کامل کند.
وی افزود: آموزش حضوری این امکان را برای من ایجاد می‌کند که دانش آموزم را رصد کنم برای مثال دانش آموزی که حواس اش به کلاس نیست را با انجام حرکتی مثل بالا و پایین بردن تن صدا متمرکز و متوجه آموزش کنم این در حالی است که در آموزش مجازی معلم ویدئویی از تدریس ارسال می‌کند امّا مشخص نیست که دانش آموز فیلم آموزشی را می‌بیند یا خیر!
امیری با بیان اینکه آموزش مجازی نه تنها برای دانش آموزان بلکه برای خانواده‌ها غیر قابل تحمل شده، اظهار کرد: آموزش مجازی وظایف خانواده را در امر آموزش بیشتر کرده به خصوص در مقاطع ابتدایی کار روی دوش خانواده‌ها است علاوه بر این ناآشنا بودن برخی والدین با فضای مجازی و نرم افزارهای مختلف سختی کار را بیشتر می‌کرد البته برخی از معلمان هم با فضای مجازی آشنایی کامل ندارند.
وی با اشاره به اینکه آموزش مجازی برای دانش آموزان به ویژه برای دانش آموزان ابتدایی که آستانه تحمل پایینی دارند خسته کننده است، بیان کرد: یکی از مشکلات آموزش مجازی آنلاین نبودن به موقع دانش آموزان در کلاس است و بعضا با ۱۵ دقیقه تاخیر دانش آموزان وارد کلاس می‌شوند و بین ساعت کلاس آنلاین نیستند و همه‌ی ویدئوها و ویس‌های آموزشی را نمی‌بینند به خصوص در درس‌هایی مثل مطالعات و هدیه‌ها و به طور کلی درس‌های خواندنی دانش آموزان اهمیت نمی‌دهند و خانواده‌ها هم برای درسی مثل ریاضی اهمیت بیشتری قائل هستند لذا به نسبت محتوای آموزشی در درس ریاضی را دانش آموزان می‌بینند و می‌شوند.
امیری در دسترس نبودن دانش آموزان را یکی از مشکلات آموزش مجازی دانست و گفت: زمانی که دانش آموز سر کلاس حضور داشته باشد پاسخ سوالات خود را سریع دریافت می‌کند و موظف به تصحیح اشتباه خودش می‌شود در آموزش مجازی هم با وجود اینکه معلم پیگیر پاسخگویی به سوالات دانش آموزان است امّا برای دانش آموز اهمیتی ندارد که پاسخ سوالات خود را دریافت کند لذا می‌توان گفت انگیزه دانش آموز برای تحصیل کم شده است.
وی با اشاره به کم تحرکی و ایجاد افسردگی و چاقی برای دانش آموز و همینطور معلم در آموزش مجازی گفت: آموزش مجازی برقراری روابط اجتماعی دانش آموزان را با گروه همسالان خودشان پایین آورده این در حالی است حضور در مدرسه و ارتباط با همسالان منجر به رشد روابط اجتماعی آن‌ها می‌شود.
امیری ادامه داد: تقلب در فضای مجازی بیشتر است و کتاب در دسترس دانش آموز قرار دارد و با وجود اینکه برای ارسال تکالیف و یا ارسال پاسخ برگه امتحانی زمان تعیین می‌شود امّا دانش آموزان به بهانه های مختلف مثل ضعیف یا قطع شدن نت دیر ارسال می‌کنند و معلم اگر چه تذکر می‌دهد ولی چاره‌ای جز پذیرش ندارد.
آموزش مجازی برای معلمان وقت گیر است
امیری یکی از معایب آموزش مجازی را وقت گیر بودن عنوان کرد و گفت: بر خلاف کسانی که فکر می‌کنند معلمان آموزش مجازی را ترجیح می‌دهند و خوش به حالشان که از خانه بیرون نمی‌روند آموزش مجازی برای ما معلمان وقت گیر و واقعا پروسه تولید محتوا زمان بر است و معلم برای تولید محتوا آموزشی نیاز به همکاری تمام اعضا خانواده دارد و فضای خانه را باید مناسب برای ضبط صدا و فیلم کنیم.
وی در ادامه تصریح کرد: معلم در حالت حضوری می‌داند از ۸ تا ساعت ۱۲:۳۰ در مدرسه حضور دارد و پاسخگوی نیازهای آموزشی دانش آموزان است این در حالی است که خانواده‌ها در آموزش مجازی توقع دارند معلم دائما و ۲۴ ساعته پاسخگو باشد و در هر ساعت از شبانه روز می‌توانند تکالیف فرزندانشان را ارسال کنند.
آموزش ترکیبی، به شرطی که اختیاری نباشد
امیری اظهار کرد: به عنوان یک معلم معتقدم آموزش ترکیبی به شرطی که همه دانش آموزان در هنگام آموزش حضوری مقید به حضور در مدرسه باشند خیلی خوب است ولی اگر حضور به اختیار دانش آموز باشد همان آموزش مجازی را ترجیح می‌دهم.
امیری ادامه داد: سال تحصیلی گذشته یک دوره کوتاه تجربه آموزش ترکیبی را داشتیم که کار من معلم را چند برابر کرده بود، گروه بندی دانش آموزان به منظور کاهش تعداد نفرات در هر کلاس باعث اشتباه می‌شد و معمولا دانش آموزان در گروه خودشان حاضر نمی‌شدند از طرفی مباحث مطرح شده در هر گروه متفاوت بود و همین مسئله منجر به گیجی و سردرگمی دانش آموزان و معلم می‌شد.
وی در ادامه یادآورشد: به دلیل اینکه حضور دانش آموزان اختیاری و به عهده آن‌ها بود برخی در کلاس حاضر نمی‌شدند لذا معلم مجددا مطالبی که در کلاس مطرح کرده بود را در فضای مجازی تکرار می‌کرد که این امر کار معلمان را سخت کرده بود.
امیری خاطرنشان کرد: من معتقدم آموزش یا به صورت مجازی کامل و یا حضوری کامل باشد و آموزش ترکیبی هم زمانی قابل پذیرش است که همه دانش آموزان مقید به حضور در مدرسه باشند و اختیاری بودن باعث سختی کار برای ما معلمین می‌شود چرا که صبح تا ظهر معلم در کلاس حضوری و بعد از آن در فضای مجازی باید تدریس کند بنابراین همه زمان معلم به آموزش اختصاص می‌یابد و زندگی شخصی معلم تحت الشعاع قرار می‌گیرد.
در ادامه نعیمی فر دبیر تربیت بدنی با بیان اینکه کلاس مجازی در خصوص درس تربیت بدنی معنایی ندارد گفت: تقریبا ۹۹ درصد آموزش‌ها در فضای مجازی را انجام نمی‌دهند و بازدهی ندارد چرا که آموزش عملی است برای مثال در پایه هفتم آموزش بسکتبال را داریم امّا چطور می‌توان در فضای مجازی به دانش آموزان بسکتبال تدریس کرد.
وی بیان کرد: نه فقط درس تربیت بدنی بلکه در درس های دیگر هم قطعا حضور معلم باعث یادگیری بیشتر می‌شود و بدون شک دانش آموزان در کنار آموزش بسیاری از مهارت‌های اجتماعی را با حضور در مدرسه فرا می‌گیرند بنابراین قطعا معلمان آموزش حضوری را بر آموزش مجازی ترجیح می‌دهند.
نعیمی فر با بیان اینکه آموزش مجازی بیشتر وقت معلمان را می‌گیرد، اظهار کرد : در سال تحصیلی ۹۹ که هنوز محتوای آموزشی آماده نبود من معلم مجبورم بودم ساعت های زیادی از روز را به تولید محتوا برای پایه های مختلف تحصیلی به نحوی که خسته کننده نباشد اختصاص بدهم از طرفی برخی محدودیت ها همچون عدم امکان ارسال فیلم انجام تکالیف توسط دانش آموزان دختر بالای ۹ سال و ارسال فیلم آموزشی توسط معلمین خانم سختی کار را دوچندان می‌کرد همچنین در بسیاری مواقع خارج از تایم کلاس مجبور به رسیدگی به تکالیف و پاسخگویی به دانش آموزان بودیم.