به این ترتیب که حالا به شکل مشخص و روتین در زمان بروز حوادث سایبری، می‌توان انتظار حضور چهره‌ها و اطلاعیه‌های مشخصی را داشت، که همچون مراسم ختم باید منتظرشان بود و عمدتا به ذکر خاطره و مصیبت پرداخته و از لزوم احترام به پدر و مادرهای زنده و جلوگیری از پشیمانی می‌گویند و بعد هم خداحافظ تا مراسم بعد.
اگر این مسوولان و نهادها، متولی امور کفن و دفن بودند، اشکالی نبود و حضور و خدماتشان نیز مغتنم بود، اما زمانیکه یک تشکل خصوصی در حوزه فاوا و یک نهاد یا مسوول مرتبط با پیشگیری از حوادث سایبری، تنها در زمان وقوع حوادث پیدایشان می‌شود و انواع و اقسام بیانیه و مصاحبه صادر می‌شود، در حکم خواندن فاتحه است که از قضا همه بلد هستند.
لذا این قبیل تحرکات، در حکم فعالیت‌های منفعلانه محسوب می‌شود، چه در زمان تصویب قوانین و مقررات جدید در حوزه فاوا باشد و چه در زمان وقوع حوادث سایبری. این در حالیست که گاهی اوقات با دوراندیشی و نگاه بلند مدت، حداقل در بعد اطلاع‌رسانی و روابط عمومی، می‌توان نقش موثر و به مراتب بهتری داشت.
در خبرها آمده بود که کشور کانادا، اخیر قانونی تدوین کرده که به موجب آن، کسب و کارهایی که در بخش‌های حساس و زیرساختی فعالیت می‌کنند، ملزم به گزارش حملات سایبری به دولت شده‌اند. به موجب بخشی از لایحه مذکور، شرکت‌های مخابراتی نیز ملزم به عدم استفاده از محصولات و خدماتی با ریسک بالا می‌شوند.
همه می‌دانیم که به ویژه بعد از جنگ روسیه و اوکراین، میزان حملات و جنگ‌های سایبری با جهش بی‌سابقه‌ای، روبه‌رو شده است. در چرخش مهمی دیگر، برخی گزارش‌ها حکایت از آن دارد که در منطقه خاورمیانه، اهداف غیرنظامی به سیبل حملات سایبری تبدیل شده‌اند و کشورهای این منطقه به شدت از تبعات مصون نماندن از تقابل سایبری ایران و اسراییل در هراس هستند.
در چنین شرایطی که شاهد وقوع و افزایشِ آشکارِ تهدیدهای سایبری و جنگ‌های نوین هستیم، به شکل مکرر و متناسب با این تحولات، باید شاهد اقدامات و انتشار مقررات بازدارنده و پیشگیرانه در حوزه امنیت سایبری کشورمان باشیم، نه اطلاع‌رسانی قطره‌چکانی از حوادث و گاه عکس گرفتن با آوارها و مراکز حادثه‌دیده.
به عبارت دیگر به فاصله کوتاهی از وقوع حملات، حداقل باید شاهد اخبار دلگرم‌کننده از تغییر روال‌ها و رویه‌ها باشیم و نه صرفا تقدیر و تشکر از راه‌اندازی مجدد خدمات و تمام.(منبع:فناوران)