حالا وقوع حملات سایبری نیز در کشور ما رفته رفته روال و الگوی مشخصی پیدا کرده است که قاعدتا در حوادث گریزناپذیر آتی هم تکرار خواهد شد. در فاز نخست گاه وقوع هرگونه حمله انکار می‌شود. در فاز دوم کم‌اظهاری شده و حملات را خفیف و ناموفق اعلام می‌کنند. در فاز سوم که فاز هیجانی است، خبر از شناسایی عوامل متخاصم و گاه نفوذی‌ها داده می‌شود. در فاز بعدی نیز وعده برخورد قاطع و ارایه گزارش‌های دقیق از ماجرا داده می‌شود. فاز آخر نیز درگیر شدن افکار عمومی با دیگر مسایل و فراموشی کل ماجرا تا حادثه بعد است.
گزارش‌ها و یادداشت‌های رسانه‌ای نیز با چرخه‌ای مشابه، معمولا به ذکر تاریخچه‌ای از حملات مشابه و نقل قول از چند نفر و پیدا شدن چند ماهیگیر سیاسی از آب گل‌آلود و بعد هم فراموشی ماجرا و درگیری با سوژه‌های دیگر به اتمام می‌رسد.
اصلاح این مشکلات اما کار رسانه‌ها نیست، لیکن در این قبیل ایام گاه سر و کله برخی افراد مسوول پیدا می‌شود که در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌ها اعلام می‌کنند که: «بنده قبلا تذکر داده بودم.!»
این افراد مسوول که ظاهرا تنها وظیفه خود را دادن تذکر می‌دانند، در اقدامی عجیب و بعد از وقوع حوادث، به یادآوری مجددِ تذکرِ «بی‌ارزش» خود می‌پردازند! اگرچه هنوز هم هستند رسانه‌ها و افرادی در شبکه‌های اجتماعی که از دیدن این تیپ نظرات ذوق‌زده شده و به بازتاب این سخنان می‌پردازند.
در حالیکه باید فرد اظهارکننده را مورد سوال قرار دهند که اگر جز تذکر دادن، کار دیگری نکردی یا نمی‌توانی بکنی، پس تفاوتی با یک شهروند عادی نداری و اتفاقا بودن شما در آن مسوولیت برای کشور هزینه و حقوق دارد و نبودن شما فایده.
امروز قرعه به نام شهرداری تهران افتاده و فردا مشخص نیست نوبت کدام نهاد باشد و مادامیکه اوضاع به همین منوال پیش رود، ما از این چرخه معیوب خارج نشده و پاسکاری مشکلات و تداوم خسارات ادامه خواهد داشت. در نهایت اینکه برخی مسوولان تصور می‌کنند در کنار مردم در یک سالن سینما نشسته‌اند و حوادث واقعی را می‌بینند و بعد از نوشیدن چای، گوشی را برداشته، فیلترشکن را روشن می‌کنند و توییت می‌زنند که «بنده قبلا تذکر داده بودم!» همین قدر عجیب و متناقض. (منبع:فناوران)